Sürekli sarhoş olan, kendine güvenmeyen ya da önüne gelenle yatan bir kız değildim. Yine de, talihsiz bir akşamda yaptığım yanlış bir seçim hayatımı sonsuza dek değiştirdi. İşte benim hikayem…

Yirmi bir yaşıma yeni girmiştim. Ailem, gece kulübüne gitmeden önce arkadaşlarımla evde takılmam için bir parti vermişti. Yetişkin olma ve kendi kararlarımı verme düşüncesi beni çok heyecanlandırmıştı. Heyecanıma ek olarak, üniversitede final sınavlarımı bitirmiş olmamın ve yaz tatilinin başlamasının sevinci de vardı.

Parti harikaydı, arkadaşlarımla harika zaman geçirdik. Okulun tatile girmesini kutlamak ve geleceğe yönelik planlar yapmak için kısa bir mola vermek için yakın bir tatil beldesine gitmeye karar verdik. Orada geçirdiğimiz birkaç gün harikaydı, her gün farklı plajlarda partiler veriliyordu. Bir akşam arkadaşlarımla popüler bir gece kulübüne gitmeye karar verdik.

Olaylar birbirini izledi ve sonunda korunmasız cinsel ilişkiye girdik.

Müzik çok yüksekti, atmosfer heyecan vericiydi ve çok eğleniyordum. Bir arkadaşım, onun ve benim gruptan ayrılıp etrafta dolaşmamızı önerdi. Dışarı çıktığımızda bana karşı romantik duygular beslediğini itiraf etti. Olaylar birbirini izledi ve sonunda korunmasız cinsel ilişkiye girdik. Çok fazla düşünecek zamanım olmamıştı.

Birkaç hafta sonra eve döndüğümde adet olmadığımı fark ettim. En kötü olasılıktan korkarak bir hamilelik testi aldım ve pozitif çıktı. O iki çizgiyi gördüğüm gün tüm dünyam alt üst oldu. Adeta her genç kızın en kötü kabusunu yaşıyordum.

Hamile olduğumu öğrendiğimde bir başıma yalnızdım ve korkuyordum. Kelimenin tam anlamıyla gidecek kimsem olmadığını hissettim. Kendime karşı duyduğum rahatsızlık, utanç, nefret ve öz değer kaybı dayanılmazdı. Daha da kötüsü, korunmasız ilişkiye girdiğim kişi benimle bir işi olmadığını ve herhangi bir şekilde yardım etmeyeceğini söyledi. Bu bana atılan, geldiğini görmediğim en kötü tokattı.

Aklımdan ışık hızında düşünceler geçiyordu, kürtaj yaptırmalı mıydım? Aileme söylemeli miydim? Eğer söylersem benim hakkımda ne düşünürlerdi? Bebeğimi doğurmaya karar verirsem toplumla nasıl yüzleşecektim? İnsanlar benim hakkımda ne düşünecekti? Ne kadar çok düşünürsem kafam o kadar çok karıştı.

Daha kötüsüyse, korunmasız ilişkiye girdiğim kişi benimle bir işi olmadığını ve bana yardımcı olmayacağını söyledi.

Anne ve babama hamile olduğumu söylemedim. Bunun yerine, yanlış olduğunu düşünsem bile bir kürtaj operasyonunu planladım. Hayatımda hiç bu kadar yalnız hissetmemiştim. İçimden çaresizce çığlıklar atıyor ve “Beni şimdi kim sevebilir ki?” diye düşünüyordum.

Kürtaj randevumdan önceki günler korkunçtu. Suçluluk, depresyon ve yalnızlık beni ele geçirmişti. Yemek yiyemiyor, uyuyamıyor ve herkesten köşe bucak kaçıyordum. Randevumdan önceki hafta sonu içimde bir şeyler değişti. Çok iyi tarif edemesem de, umut ve bağışlama hissetmeye başladım. Bir aydan fazla bir süredir depresyon, kargaşa ve utanç içindeydim, o an tüm kırgınlığımın ortasında ilk defa sevildiğimi hissettim. Bunu tek başına yapmak zorunda olmadığımı fark ettim. Birilerine söyleyip benim için orada olmalarını sağlayabilirdim.

O gün beni sonsuza dek değiştirdi. Sonunda anne ve babama hamile olduğumu söyleme cesaretini kendimde buldum. İlk başta oldukça hayal kırıklığına uğradılar ama beni asla kınamadılar. Şaşırtıcı bir şekilde beni kucakladılar ve bebeğimi doğurmam için destek oldular.

Bu bana önümüzdeki yıllarda ihtiyacım olan cesareti verdi. Güzel bebeğim, kızım artık dört yaşında. Beni ve kızımı olduğumuz gibi kabul eden ve seven harika bir adamla tanışma lütfuna eriştim ve onunla evlendim.

Sen de planlanmamış bir hamilelik yaşıyorsan umutsuz ve çaresiz hissediyor olabilirsin ama yalnız olmadığını bilmeni isterim. Aşağıda yer alan iletişim formunu doldurursan ekibimizden biri en kısa sürede hikayeni dinlemek ve umudunu bulmanda yardımcı olmak için seninle iletişime geçecektir.