Daha önce, başkalarının “geçirilen hastalıklar insanların hayatlarını değiştirebilir” dediklerini duymuştum. Bulaşıcı olmayan, bölgesel bir verem türü olan lenf nodu tüberkülozu teşhisi konulduğunda tüm yaşam tarzımı kökten değiştirecek kadar güçten düştüm.

2005 yılında, hamilelik raporlarım olumlu geldiğinde çok sevindim. Evdeki herkes bu haberi aldığında çok heyecanlandı. Ancak çene hizamda küçük bir yumru fark ettiğimde, o mutlu günler aniden umutsuz ve çaresiz anlara dönüştü. Doktor veremden şüpheleniyordu ancak hamile olduğum ve güçlü ilaçların gelişmekte olan bebeğime zarar verme olasılığı olduğu için tedavi göremeyeceğimi söyledi. Bütün bunlar beni mahvetti. Tüberküloz testim doğrulandığında hafif ilaçlar aldım ve çıkan yumru kızım doğduğu zaman küçüldü.

Hamileydim ve güçlü ilaçlar büyümekte olan bebeğime zarar verebilirdi.

İyileştiğimi sanıyordum ama kısa süre sonra rahatsızlığım nüksetti ve ilaç tedavisine geri döndüm. O zamanlar, yumrunun varlığı ya da yokluğu hastalığımın tek bariz göstergesiydi. Bununla birlikte, hastalığımın durulmasından birkaç ay sonra yumrumun geri geldiğini ve büyüdüğünü fark ettim. Güçlü ve pahalı ilaçlara rağmen bir yıldan fazla süredir tam olarak rahatlayamamıştım; endişe duyduğum için bir verem uzmanına danışmaya karar verdim.

Lenf nodu vereminin bulaşıcı olmadığı düşünülse de, henüz bir yaşında olan kızım ve diğer aile üyelerim için endişeleniyordum. Onların da hastalığa yakalanabileceklerinden korktum.

Hızlı bir şekilde 2010’a atlayacak olursak, hastalığın başlangıcından beş yıl sonra bile hala bir tedavi bulamamıştım. Kendimi mutsuz ve çaresiz hissediyordum. Tüberküloz konusunda uzmanlaşmış çok iyi bir doktora danışmaya başlamıştım. Hastalığımın bu ilaca karşı dirençli olduğunu düşünüyordu ve bu yüzden enfeksiyonla savaşmak için yüksek dozda ilaçlar ve enjeksiyonlardan oluşan bir bileşene başlatmıştı. Doktorum, o zamana kadar neredeyse golf topu büyüklüğüne ulaşan yumrumu aldırmak için küçük bir ameliyat geçirmemi önerdi. Bu işlem hem hastalık yükümü azaltacak hem de gördüğüm tedaviyi daha etkili hale getirecekti.

Hastalığımın başlangıcından beş yıl sonra, hala bir tedavim yoktu.

Ameliyat oldum ama aldığım ilaçlar güçsüz düşen vücudum için çok güçlüydü. Ofise gitmek tam bir kabusa dönüşmüştü. Sürekli mide bulantısı, titreme ve iştahsızlık yaşıyordum. Üstelik çok sevdiğim saçlarım da dökülmeye başlamıştı. İlaçların yan etkileri çok ağırdı. Çalışmamın, kızıma bakmanın ve ev işlerini halletmenin baskısı o kadar fazlaydı ki, on yıldan fazla süredir çok önem verdiğim işimi neredeyse bırakma noktasına gelmiştim.

İçinde olduğum durumu anlatıp iyileşmek için sadece “birkaç aylık ücretsiz izin” istememe rağmen müdürüm bana “birkaç aylık ücretli tıbbi izin” verdi.

Bu lütfedilen dönem hastalıktan kurtulmamı sağladı.

Kronik bir hastalıkla baş ediyorsan yalnız olmadığını bilmeni isterim. Bazen neden böyle zor zamanlardan geçtiğimizi anlayamıyoruz. Genellikle duygusal olarak zorlanıyor bazen de böyle fiziksel zorluklarla karşılaşabiliyoruz. Sen de bir hastalık geçiriyorsan ya da ıstıraplı bir dönemdeysen lütfen bunlar hakkında konuşmak için mentorlarımızdan biriyle iletişime geçmekten çekinme. Yapacağın tüm konuşmalar gizli tutulacaktır.